Osteopathie behandelt niet de ziekte maar de mens.
Osteopathie is een manuele geneeswijze die de mens in zijn totaliteit bekijkt.
De mens beschikt over een zelfregulerend vermogen, homeostasis genaamd.
Zo kan bijv. een wondje, een virale infectie, een overbelasting, … spontaan genezen.
Opdat dit zelfregulerend vermogen optimaal zou functioneren, gaat men er in de osteopathie
vanuit dat alle structuren in het lichaam beweeglijk moeten zijn. Dit wil zeggen dat
alle weefsels in het lichaam vrij moeten kunnen bewegen ten opzichte van de hen omringende
structuren en een zekere elasticiteit moeten bezitten.
Dit zorgt voor een vlotte circulatie van lichaamsvloeistoffen en voor een goed functionerend zenuwstelsel.
Bewegingsverlies leidt tot klachten en als osteopaat ga je daar de oorzaak van opsporen en behandelen.
Bewegingsverlies kan verschillende oorzaken hebben: trauma, inflammatie, overbelasting, ziekte;
maar ook stress, leefwijze, eetpatroon en emotionele problemen.
Vooraleer over te gaan tot een behandeling, wordt er bepaald als er contra-indicaties zijn en als er eerst verder onderzoek moet gebeuren, met een doorverwijzing naar de huisarts.
De behandeling gebeurt door gerichte correcties met de handen die kunnen variëren tussen manipulaties, mobilisaties, zacht rekken van weefsels en stimulerende technieken,
die tot doel hebben het zelf-herstellend vermogen van het lichaam te bevorderen.
Indien nodig, wordt daarnaast ook advies gegeven in verband met voeding, beweging, stressbeheersing en wordt aandacht besteed aan eventuele emotionele problemen.
Osteopathie is complementair aan de klassieke geneeskunde en steunt op kennis van anatomie, neurologie, fysiologie, biomechanica, pathologie, enz.
Voor meer informatie en voor de historiek van de osteopathie kan u terecht op de website van de beroepsverenging van de osteopaten OSTEOPATHIE.BE